Chrystus, źródło i szczyt naszej Nadziei pośród wzburzonych wód naszej egzystencji, jest kotwicą naszego zbawienia. Jeśli będziemy karmić się Jego Ciałem, Jego Chlebem, my również staniemy się chlebem dla ludzkości.
Obraz kotwicy pomaga nam zrozumieć stabilność i bezpieczeństwo, jakie możemy osiągnąć pośród przeciwności losu, jeśli zawierzymy się Panu Jezusowi. Burze nigdy nie będą w stanie zwyciężyć, ponieważ jesteśmy zakotwiczeni w nadziei łaski, która pozwala nam żyć w Chrystusie i pomaga nam przezwyciężyć grzech, strach i śmierć.
Ta nadzieja, o wiele większa niż satysfakcja każdego dnia i poprawa warunków życia, przenosi nas poza próby i zachęca, byśmy kroczyli naprzód, nie tracąc z oczu wielkości celu, do którego zostaliśmy powołani: Nieba.
Na drodze tego Jubileuszu powróćmy do Pisma Świętego i posłuchajmy tych słów skierowanych do nas: „My, którzyśmy się w Nim schronili, mamy mocną zachętę, aby mocno trzymać się nadziei, która nam została powierzona. Mamy bowiem w niej pewną i silną kotwicę dla duszy, która sięga aż poza zasłonę świątyni, gdzie Jezus wszedł jako poprzednik za nas” (Hbr 6, 18-20).
Jest to mocne zaproszenie, abyśmy nigdy nie tracili nadziei, która została nam dana, abyśmy się jej trzymali, znajdując schronienie w Bogu.
Post a comment