Liturgia Drugiej Niedzieli Wielkanocnej skutecznie pokazuje nam, że tylko życie wspólnotowe wychowuje do odwagi świadectwa; odwrotnie, indywidualna izolacja rodzi wątpliwości.
Bycie razem, dzielenie się nadziejami i wyborami, pomaga przezwyciężyć niepewności i męki oraz rodzi nadzieję i wiarę: odosobnione i niespokojne przesłuchanie może zasiać niewiarę.
My także podążamy za przemieniającym zaproszeniem Jezusa do „wierzenia bez widzenia”, ponieważ ta postawa ma solidne korzenie w znacznej wiedzy o miłości.
Wiara bez miłości nie jest wiarą.
Dobra i święta niedziela!
Post a comment